Paweł Zagumny

Gusiek5

Bąkiewicz - tak, dokładnie jego brakuje w tej reprezentacji. Uważam, że 12 nie jest taka zła, mam tylko zastrzeżenia co do pierwszej szóstki. Jedyna zmiana jaką ja bym widziała to brak Gierczyńskiego a obecność Bąkiewicza. Z formą to u niego różnie bywa, ale jak już dostaje szansę gry to daje z siebie wszystko. Myślę, że w trudnych momentach on potrafiłby swoją wiarą i żywiołością ruszyć resztę drużyny.

Miecho

DorotaM

Jeden zawodnik nie wygra meczu. Co nie znaczy, że nie pokazuje swoich umiejętności. Oczywiście, nie mam zamiaru na siłę Cię przekonywać. Ty widzisz swoje, ja swoje... Wiem jedno - trudno być w formie 12 miesięcy w roku, a tego od nich żądasz. W lidze - musi grać na najwyższym poziomie, w reprezentacji też, a na odpoczynek ma mu wystarczyć tydzień urlopu. Ja im serdecznie współczuję, bo żeby zjedli dechy z podłogi, to i tak zawsze komuś nie będzie się podobało. Tak źle i tak niedobrze, to należy to olać. Przynajmniej się człowiek nie zmęczy.
Nie rozumiem tylko jednego... W ubiegłym roku były sarkania, że Lozano pcha chłopaków w każdy mecz pierwszym składem, jeździ na zawody bez znaczenia, męcząc ich bez sensu... W tym - awantura, że nas w finale LŚ nie będzie, że miesza składem, nie dając się zgrać chłopakom... Może tylko ja zauważyłam, że lepiej się naszym gra z mocniejszym przeciwnikiem... Faktem jest, że wychodzą bardziej zmobilizowani, wkładają więcej wysiłku w grę... A że nie zawsze są w najwyższej formie... Na szczęście to ciągle ludzie są...

Miecho

Nie tylko Pliny się czepiam, głównie mam wiele zastrzeżeń co do trenera. Jeśli zawodnicy nie są w formie to po co grają? Dlaczego są powoływani? Czy w reprezentacji nie powinni grać najlepsi? Najlepsze zespoły jak Brazylia, Rosja, Serbia potrafią przygotować formę na najważniejsze imprezy a my nie? W końcu tamci to też tylko ludzie, ale profesjonaliści, którzy chcą wygrywać i robią wszystko żeby być w formie. Nikt się nad nimi nie użala jak im nie idzie i na pewno nikt nie śpiewa czegoś w stylu "nic się nie stało" bo to tylko ludzie i wogóle są super. Jeśli nie mają formy dlaczego mam o tym nie mówić i udawać, że nic się nie stało? Oni grają po to żeby wyrywać a nie po to żeby sobie pograć. Oni nie powinni jechać do Pekinu żeby zwiedzać tylko żeby zwyciężać.
Chłopaki nie powinni schodzić poniżej pewnego poziomu a na najważniejsze imprezy mieć szczyt formy. Niestety tak nie jest. A tłumaczenie, że nam się gra lepiej z mocniejszymi mnie nie przekonuje. Jeżeli jesteś mocny wygrywasz z każdym a ze słabym tym bardziej.
Powoli mam wrażenie, że te MŚ to był jeden wielki fuks, bo tak naprawdę oprócz Rosji, Bułgarii, Serbii i Brazylii pozostałe zespoły to słabeusze. Z Rosją wygraliśmy bo był Grzesiu, ale pierwsze 2 sety każdy chyba pamięta jakie baty dostaliśmy. A finał to już była masakra. Chociaż z drugiej strony nigdy później nie widziałem tych zawodników w takiej formie mimo, że już 2 lata minęły prawie od tamtego wydarzenia.

DorotaM

To tak sobie myśl. Że to było jednorazowe i nigdy już nic wielkiego ich nie spotka. Że są do niczego i trudno od nich wymagać sukcesów.

A tak na marginesie... Rosji ta forma nie bardzo wyszła... Bułgaria przerżnęła z Niemcami... Brazylia też przegrała... Serbowie się potknęli... Ale to my jesteśmy łachy. Uważam, że Lozano powołał najlepszych polskich siatkarzy. Nie było lepszych. Może są bez formy, ale oceniać ich nie będę nawet po Pekinie. Napisałam, dlaczego, w innym miejscu. Pewnie to nie jest normalne, ale ja ich po prostu lubię. Zrobili dla mnie bardzo wiele, choć się pewnie nigdy nie dowiedzą, ile. Wiara uskrzydla i chciałabym, żeby moja wiara w nich pomogła osiągnąć sukces. Ale wiem, że to nie jest aż takie istotne. Wkładają w swoją pracę dużo zdrowia, sił, darowują kibicom godziny, które mogliby spędzić z rodzinami. Nie widzą, jak ich dzieci stawiają pierwsze kroki, narażają się na nieustanne oblężenie półmózgich wielbicielek, na komentarze wiecznie niezadowolonych ekspertów. Ja wiem, że zrobią wszystko, żeby zajść najwyżej, jak można. I jeśli ktokolwiek ma szansę osiągnąć sukces w Pekinie, to jest to właśnie ta dwunastka.
Nikt mnie nie przekona, że jest inaczej, dlatego chyba możemy zakończyć dyskusję.
Chciałam tylko jeszcze napisać, że zawsze bardzo lubiłam Ireneusza Mazura, a po programach w studio przy okazji Final Six lubię go jeszcze bardziej. Za to, że stoi murem za chłopakami. Tymi dużymi i tymi małymi. Za wszystkimi, także tymi, którzy nie pojechali.

Miecho